Vanochtend vertrokken we naar een bestemming die velen van jullie vast wel kennen. Philipp was er bijvoorbeeld voor zijn eindexamenreis van groep 10. Het was een fantastische tijd. Weissenhäuser Strand is een van de populairste vakantiebestemmingen aan de Oostzee en biedt een prachtig, lang zandstrand. Vanwege het hoogseizoen, wanneer het natuurlijk erg druk is, mogen we hier niet gratis slapen, maar we worden wel ondersteund met gratis maaltijden vanavond en ontbijt de volgende ochtend. Hartelijk dank aan het vakantiepark dat dit mogelijk maakt.

Kort na vertrek controleerden we opnieuw de bandenspanning van Linda's achterwiel. Er was niets ernstigs aan de hand; alles leek in orde. Na 11 kilometer waren we de stad uit en verlieten we Kiel. In Mönkeberg hadden we ons eerste prachtige uitzicht op het water. Na 20 kilometer bereikten we Laboe, waar we even stopten om de onderzeeër U995 te fotograferen, die dienstdoet als technisch museum. Al snel merkten we dat de bandenspanning weer daalde. Dit keer echter veel sneller. Daarom zochten we op de kaart naar de dichtstbijzijnde fietsenwinkel om het probleem professioneel te laten beoordelen. Maar we wisten al zeker dat de band beschadigd moest zijn, want na minder dan 5 minuten was de lucht alweer weggezakt. Kilometer na kilometer baanden we ons een weg naar Californië, waar we uiteindelijk Gnutzmann Bicycle Rental tegenkwamen.

De eigenaar begroette ons hartelijk met een vriendelijke vraag: "Dus, wat is er aan de hand?" We legden ons probleem uit. Deze keer zat er echter inderdaad een gat in de binnenband, en de boosdoener zat verstopt in de buitenband: een klein stukje van een schelp. Omdat we toch van plan waren de band binnenkort te vervangen, omdat het loopvlak al behoorlijk versleten was, maakten we van de gelegenheid gebruik om hem te verwisselen. Ze hebben ons voor een goede prijs geholpen, en nu kunnen we hopelijk zonder problemen verder. Kort na Californië bereikten we Brazilië. Misschien vragen sommige lezers zich af of Philipp te veel van zijn favoriete turkije heeft gedronken tijdens het schrijven van dit artikel, maar ze hebben het mis; dit zijn echt de namen van de twee plaatsen hier.

Even later aten we een kleine snack als beloning. Omdat we toch al aan zee zijn, is een vissandwich een must. Oké, Linda hield zich sterk en at een gepofte aardappel met salade, die ook uitstekend was.

Twintig kilometer verder bereikten we onze bestemming voor die dag en gebruikten de middag om af te koelen in de Oostzee. Uwe en Philipp maakten ook gebruik van de schommels die in het water waren gebouwd. Geweldig idee!

We kijken uit naar de etappe van morgen en verblijven in een prachtig hotel in het stadje Grömitz.