Na een stevig ontbijt in de thermen zadelden we onze fietsen op en vertrokken richting Havelberg. Omdat het weer erg goed was, planden we een stop bij het meer in Wusterhausen. Er waren al veel kerken langs de route, maar helaas waren er veel gesloten. Aangekomen in Wusterhausen bereikten we de St. Peter und Paulskirche, en die was open. Tot grote vreugde van Philipp, die geïnteresseerd is in de orgels binnenin. Helaas was de toegang tot het orgelzolder geblokkeerd. Er stond echter een kleiner orgel in de naburige kerk, en als vrijwillig organist kent Philipp de gebruikelijke sleutelverstopplekken. En wat kunnen we zeggen? Hij vond wat hij zocht en kreeg zo de kans om zijn 118e orgel te bespelen. Even later reden we naar het eerder genoemde meer, waar het badstrand zich bevindt, waar we onszelf trakteerden op wat verkoeling. Dat voelde zeer welkom bij de warme temperaturen. Philipp waagde zich aan een sprong van de drie meter hoge duikplank, waarna we ons versterkten met een curryworst en friet voordat we de rest van de weg naar Havelberg fietsten. Door twee omwegen werd de geplande 62,5 kilometer vandaag 70,1 kilometer. Tegen de tijd dat we aankwamen, waren onze waterflessen en zelfs onze reservevoorraad helemaal leeg, want het was vandaag erg warm.

Wij hebben onze drankvoorraad weer aangevuld.

Een welgemeende dankjewel gaat vandaag uit naar de familie Wolf, die ons een gratis vakantiehuisje heeft aangeboden. En nog eens een bedankje aan Restaurant Schmokenberg, dat ons van een diner heeft voorzien. Dit is niet iets wat we als vanzelfsprekend beschouwen, en het is altijd fantastisch als mensen ons doel met zulke donaties steunen.